-
1 czuwać
глаг.• бодрствовать• взирать• глядеть• караулить• наблюдать• охранять• смотреть• сторожить* * *czuwa|ćнесов. 1. nad kim-czym, przy kim-czym наблюдать, следить за кем-чем; оберегать ко-го-что, \czuwać nad porządkiem следить за порядком;\czuwać nad czyimś snem оберегать чеи-л. сон;\czuwać nad (przy) chorym дежурить у постели больного;
2. бодрствовать;\czuwać całą noc бодрствовать (не спать) всю ночь; ● \czuwaćj! а) будь готов! (приветствие польских харцеров);
б) уст. слушай! (окрик часовых)* * *несов.1) nad kim-czym, przy kim-czym наблюда́ть, следи́ть за кем-чем; оберега́ть кого-что, czuwać nad porządkiem следи́ть за поря́дкомczuwać nad czyimś snem — оберега́ть че́й-л. сон
czuwać nad (przy) chorym — дежу́рить у посте́ли больно́го
2) бо́дрствоватьczuwać całą noc — бо́дрствовать ( не спать) всю ночь
•- czuwaj! -
2 obstawać
глаг.• настаивать• упирать• упираться* * *obsta|wać\obstawaćje, \obstawaćwaj несов. przy czym, za kim-czym настаивать на чём; стоять за кого-что;\obstawać przy swoim zdaniu настаивать на своём; оставаться при своём мнении;
\obstawać za czyjąś kandydaturą отстаивать чью-л. кандидатуру* * *obstaje, obstawaj несов. przy czym, za kim-czymнаста́ивать на чём; стоя́ть за кого-чтоobstawać przy swoim zdaniu — наста́ивать на своём; остава́ться при своём мне́нии
obstawać za czyjąś kandydaturą — отста́ивать чью́-л. кандидату́ру
Syn: -
3 polegać
глаг.• заключать• заключаться• класть• лежать• отдохнуть• отдыхать• покоиться• полагаться• рассчитывать* * *poleg|aćнесов. 1. na kim-czym полагаться, надеяться, рассчитывать на кого-что;2. na czym заключаться, состоять в чём; rzecz (sprawa) \polegaćа na tym... дело заключается в том...+1. liczyć 2. zawierać się, zasadzać się
* * *несов.1) na kim-czym полага́ться, наде́яться, рассчи́тывать на кого-что2) na czym заключа́ться, состоя́ть в чёмSyn: -
4 budzić
глаг.• будить• возвышать• вознести• воспитать• воспитывать• вызвать• вызывать• выращивать• повысить• повышать• поднимать• подносить• поднять• пробудить• пробуждать• проснуться• разбудить• разжигать• растить* * *budz|ić\budzićę, \budzićony несов. 1. будить;2. w kim-czym пробуждать, вызывать у кого-чего;\budzić
wątpliwości вызывать сомнения;\budzić w kimś niechęć do czegoś вызывать антипатию у кого-л. к чему-л.+2. wzbudzać
* * *budzę, budzony несов.1) буди́ть2) w kim-czym пробужда́ть, вызыва́ть у кого-чегоbudzić wątpliwości — вызыва́ть сомне́ния
budzić w kimś niechęć do czegoś — вызыва́ть антипа́тию у кого́-л. к чему́-л.
Syn:wzbudzać 2) -
5 chronić
глаг.• беречь• защитить• защищать• охранять• покровительствовать• предохранять• уберечь* * *chroni|ć\chronićony несов. od kogo-czego, przed kim-czym беречь, защищать, охранять от кого-чего;zwierzęta, rośliny \chronićone животные, растения, находящиеся под охраной
+ strzec, ochraniać* * *chroniony несов. od kogo-czego, przed kim-czymбере́чь, защища́ть, охраня́ть от кого-чегоzwierzęta, rośliny chronione — живо́тные, расте́ния, находя́щиеся под охра́ной
Syn: -
6 gardzić
глаг.• презирать• презреть• пренебрегать* * *gardz|ić\gardzićę, \gardzićony несов. kim-czym презирать ко-го-что, пренебрегать кем-чем;nie \gardzić okazją не пропускать случая; \gardzić śmiercią презирать смерть; nie \gardzići kieliszkiem он не дурак выпить
+ pogardzać, lekceważyć* * *gardzę, gardzony несов. kim-czymпрезира́ть кого-что, пренебрега́ть кем-чемnie gardzić okazją — не пропуска́ть слу́чая
gardzić śmiercią — презира́ть смерть
nie gardzi kieliszkiem — он не дура́к вы́пить
Syn: -
7 gonić
глаг.• бежать• гнать• гнаться• затравить• мчаться• нестись• охотиться• преследовать• прогонять* * *goni|ć\gonićony несов. 1. kogo-co, za kim-czym бежать, гнаться за кем-чем, преследовать кот;\gonić zbiega преследовать беглеца;
2. бежать, мчаться;3. подгонять;● \gonić do nauki, roboty заставлять учиться, работать; \gonić po świecie носиться по свету, путешествовать; \gonić resztkami sił выбиваться из сил;
\gonić ostatkami nerwów быть на грани нервного истощения+1. ścigać 2. pędzić, mknąć 3. gnać, pędzić, poganiać, popędzać
* * *goniony несов.gonić zbiega — пресле́довать беглеца́
2) бежа́ть, мча́ться3) подгоня́ть•- roboty
- gonić po świecieSyn: -
8 górować
глаг.• властвовать• возвышать• возвышаться• господствовать• доминировать• перевешивать• превалировать• преобладать* * *несов. 1. возвышаться, господствовать, доминировать;2. nad kim-czym перен. превосходить кого-что; 3. (w strzelaniu) давать перелёт; стрелять выше цели+1, 2 przewyższać, dominować
* * *несов.1) возвыша́ться, госпо́дствовать, домини́ровать2) nad kim-czym перен. превосходи́ть кого-что3) ( w strzelaniu) дава́ть перелёт; стреля́ть вы́ше це́лиSyn: -
9 miotać
глаг.• бросать• бросить• вбрасывать• вбросить• ввергать• выбросить• выкидывать• выкинуть• добрасывать• забрасывать• закинуть• кидать• кинуть• метать• набрасывать• сбрасывать• скидывать• швырнуть* * *miota|ć\miotaćny несов. 1. метать; бросать;2. швырять, кидать;fale \miotaćły okrętem корабль швыряло на волнах;
3. kim-czym перен. терзать, мучить кого-что;\miotaćł nim strach его терзал страх+1, 2. rzucać, ciskać
* * *miotany несов.1) мета́ть; броса́ть2) швыря́ть, кида́тьfale miotały okrętem — кора́бль швыря́ло на во́лна́х
3) kim-czym перен. терза́ть, му́чить кого-чтоmiotał nim strach — его́ терза́л страх
Syn: -
10 napomknąć
глаг.• намекать• намекнуть* * *сов. o kim-czym упомянуть о ком-чём, намекнуть на кого-что* * *сов. o kim-czymупомяну́ть о ком-чём, намекну́ть на кого-чтоSyn: -
11 napomykać
глаг.• намекать• намекнуть• упоминать* * *napomyka|ć\napomykaćny несов. o kim-czym упоминать о ком-чём, намекать на кого-что* * *napomykany несов. o kim-czymупомина́ть о ком-чём, намека́ть на кого-чтоSyn: -
12 opiniować
глаг.• рецензировать* * *opiniowa|ć\opiniowaćny несов. kogo-co, o kim-czym высказывать своё мнение, отзываться о ком-чём+* * *opiniowany несов. kogo-co, o kim-czymвыска́зывать своё мне́ние, отзыва́ться о ком-чёмSyn: -
13 oswajać
глаг.• осваивать• приручать• приручить• приучать• укротить• укрощать* * *oswaja|ć\oswajaćny несов. 1. z kim-czym приучать к кому-чему; делать привычным что;2. приручать; ср. oswoić+1. przyzwyczajać 2. obłaskawiać
* * *oswajany несов.2) прируча́ть; ср. oswoićSyn:przyzwyczajać 1), obłaskawiać 2) -
14 oswoić
глаг.• осваивать• освоить• прикормить• приручать• приручить• приучить• укротить• укрощать* * *oswo|ić\oswoićjony сов. 1. z kim-czym приучить к кому-чему, сделать привычным что;oczy nie \oswoićjone z ciemnością глаза, не привыкшие к темноте; \oswoić z myślą приучить к мысли;
2. (zitńerzę) приручить+1. przyzwyczaić 2. obłaskawić
* * *oswojony сов.oczy nie oswojone z ciemnością — глаза́, не привы́кшие к темноте́
oswoić z myślą — приучи́ть к мы́сли
2) ( zwierzę) приручи́тьSyn:przyzwyczaić 1), obłaskawić 2) -
15 pogardzać
глаг.• презирать• презреть• пренебрегать* * *pogardza|ć\pogardzaćny несов. kim-czym презирать ко-го-что:. пренебрегать кем-чем* * *pogardzany несов. kim-czymпрезира́ть кого-что; пренебрега́ть кем-чем -
16 pokierować
глаг.• направить* * *pokierowa|ć\pokierowaćny сов. 1. kim-czym направить, повести кого-что;2. na kogo воспитать, сделать кем+1. skierować, poprowadzić 2. wykie-rować, wychować, wykształcić
* * *pokierowany сов.1) kim-czym напра́вить, повести́ кого-что2) na kogo воспита́ть, сде́лать кемSyn: -
17 pomiatać
глаг.• унижать* * *pomiata|ć\pomiataćny несов. 1. kim-czym помыкать кем; пренебрегать кем-чем, ни во что не ставить кого-что; швыряться кем-чем;2. (wydawać pomiot} метать, давать приплод+1. poniewierać, maltretować
* * *pomiatany несов.1) kim-czym помыка́ть кем; пренебрега́ть кем-чем, ни во что не ста́вить кого-что; швыря́ться кем-чем2) ( wydawać pomiot) мета́ть, дава́ть припло́дSyn: -
18 przepadać
глаг.• исчезать• исчезнуть• пропадать* * *%1 несов. 1. пропадать, исчезать;2. га kim-czym очень любить кого-что; быть страстным охотником до чего; 3. терпеть неудачу (провал, крах), проваливаться; ср. przepaść2+1. ginąć
* * *I несов.1) пропада́ть, исчеза́ть3) терпе́ть неуда́чу (прова́л, крах), прова́ливаться; ср. przepaść IISyn:ginąć 1)II сов.вы́пасть, пройти́ ( об атмосферных осадках)Syn: -
19 sympatyzować
глаг.• симпатизировать* * *несов. z kim-czym симпатизировать, сочувствовать кому-чему* * *несов. z kim-czymсимпатизи́ровать, сочу́вствовать кому-чему -
20 ubolewać
См. также в других словарях:
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre … Wikipédia en Français
Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… … Wikipédia en Français
narzędnik — m III, D. a, N. narzędnikkiem; lm M. i «szósty przypadek w deklinacji polskiej odpowiadający na pytania kim? czym?, pełniący funkcję dopełnienia bliższego lub dalszego, występujący także jako orzecznik lub okolicznik; forma wyrazowa tego… … Słownik języka polskiego
chluba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. chlubabie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sława, zaszczyt, chwała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przynosić chlubę rodzinie, szkole, narodowi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
co to za — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} używany w pytaniach, uczuciowych wykrzyknieniach: jaki; jaki, kim, czym jest : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co to za książka? Nie wiesz, co to za facet tam stoi? Co to za miejscowość? Ach, co to był za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narzędnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania {{/stl 7}}{{stl 8}}kim? czym? {{/stl 8}}{{stl 7}}, pełniący w zdaniu funkcję dopełnienia, okolicznika lub orzecznika; też: wyraz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia
miejscownik — m III, D. a, N. miejscownikkiem; lm M. i 1. «siódmy przypadek w deklinacji polskiej pełniący funkcję okolicznika miejsca lub czasu oraz funkcję dopełnienia dalszego, odpowiadający najczęściej na pytania: w kim? w czym? o kim? o czym?; forma… … Słownik języka polskiego
